دیدن بعضی آدمها، تو بعضی لحظه ها برام حکم انرژی مثبت رو داره-مثلا وقتی که خیلی تو فکرمو و و نمی دونم چطوری مشکلمو حل بکنم، یهو یکی از دوستای قدیمی مو می بینم، بعد از یک سلام و علیک کوتاه و چند تا لبخند از ته دل، با یاد خاطرات قدیمی و روزای خوش گذشته، یادم میره که ناراحت وغمگین بودم.

خدا رو شکر که همیشه یه چنین دوستایی داشتم که دیدنشون برام مایه آرامش خاطر بوده و هست.

 

پی نوشت:تقدیم به دوستی که قراره توی چند روز آینده ببینمش، از الان دارم لحظه شماری می کنم.

اصل نوشت:ماهی که بر جمالش تاب نگاه ما نیست        آیا شود نوازد با یک نگاه ما را؟