ماء معین

ما شیعیان که معتقد به شفاعت 14 معصوم علیهم السلام به اذن خدا هستیم چرا در آیات 43و 44 سوره زمرشفاعت را اختصاص به خداوند می داند و مخصوصا در آیه 43 این سوره شفاعت خواستن از غیر خدا را با حالت استفهامیِ همراه با سرزنش بیان می فرماید؟

پاسخ:

اتفاقاً در قرآن آیات دیگری آمده است که شفاعت را تائید کرده است مثلاً:

وَ نَسُوقُ الْمُجْرِمِینَ إِلىَ‏ جَهَنَّمَ وِرْدًا(86)
لَّا یَمْلِکُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتخََّذَ عِندَ الرَّحْمَانِ عَهْدًا(87)
و مجرمان را (همچون شتران تشنه‏کامى که به سوى آبگاه مى‏روند) به جهنّم مى‏رانیم ... (86)
آنان هرگز مالک شفاعت نیستند مگر کسى که نزد خداوند رحمان، عهد و پیمانى دارد. (87)

می بینید که در این آیات سوره ی حضرت مریم سلام الله علیها شفاعت در روز قیامت به شرط آن عهد خاص(که از بحث ما خارج است) پذیرفته شده است.
و یا آیه 48 سوره مدثر که می فرماید:

فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِینَ(48)
از این رو شفاعت شفاعت‏کنندگان به حال آنها سودى نمى‏بخشد. (48)

یعنی که در قیامت شفیعانی وجود دارند اما آن گروه خاص مورد اشاره ی آیه از شفاعت آن گروه محرومند
و یا آیه109 سوره طه که شرایطی را برای مقبولیت شفاعت عنوان می کند

یَوْمَئذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَانُ وَ رَضىِ‏َ لَهُ قَوْلًا(109)
ر آن روز، شفاعت هیچ کس سودى نمى‏بخشد، جز کسى که خداوند رحمان به او اجازه داده، و به گفتار او راضى است. (109)

با توجه به این آیات و آیاتی شما مطرح فرمودید می توان به نکات زیر توجه داشت.
1-شفاعت به اذن خداوند انجام خواهد شد.
2- در شرایط خاص و برای افراد خاص امکان شفاعت کردن وجود دارد- به اذن خدا-
3- شفاعت فقط نزد کسانی است که خدا آن ها را تائید کرده باشد.
4-مشرکین مورد شفاعت قرار نمی گیرند.
5-شفیع باید من الله (از سوی خدا) باشد.